Er is nog steeds weinig veranderd in onze weekendbesteding.Ook bij mooi weer staan wij in ons huis. Spijtig dat de tuin geen prioriteit heeft.  Operatie renovatie gaat nu naar een hoogtepunt toe. Er moeten nog heel wat dingen gebeuren vooraleer we er daadwerkelijk kunnen wonen in augustus. Er blijven nog veel kleine klusjes over die heel wat tijd vergen. Vorig weekend (we waren 4 dagen vrij) gebeurde er veel. De badkamervloer werd verder afgewerkt met thermisch en akoestisch isolerende kurkkorrels tussen balkjes met weer een laag OSB-platen erop. Hierop gaan we dan over een maand de kurkvloer kleven. De badkamer werd voordien ook nog afgeschuurd en geschilderd om afplakwerken te beperken. Dit weekend zijn we begonnen aan het metsen van de laatste treden van de trap en met het plaatsen van vensterbanken binnen. Dat laatste was het leukste, want we moesten planken aan elkaar lijmen om ze breder te maken. Dat hadden we nog nooit gedaan en het lukte ons wonderwel. Volgend weekend het vervolg zoals elk weekend :). Intussen moeten we helaas afzien van leuke, sociale evenementen zoals Reuring. Nog even doorbijten… Hieronder Jurr in actie.

Maarten Storms, onze stukadoor, is zijn achternaam waardig. Er is doorgewerkt geweest! In iets meer dan 3 weken heeft hij alles alleen opgezet en weer netjes (!) opgeruimd. En het resultaat mag er echt zijn. Met al die hoekjes en kantjes was er veel creatief lossepolswerk tussen. Hier en daar was er een spouw die overbrugd moest worden op de ene of andere manier. En dan waren er nog al die mooie rondingen. Mijn lievelingshoekje is het deurgat. Daar hadden we met Hugo, de metser, de hoek al afgerond en Maarten heeft er een mooie S van gemaakt. Prachtig! Hieronder sfeerbeelden van voor en na. Op naar de volgende klus op het lijstje: de badkamermuren glad krijgen en de vloer erin.

De bezetter is begonnen. Uit verschillende hoeken hoorden we al dat dat “een smeerlapperij” is. En de hoeken hadden niet gelogen. Bezetten is zowat het omgekeerde van poetsen. Onze mooie maagdelijke chape is niet meer. En dan is er nog nergens een muur gepleisterd. De muren werden enkel ingesmeerd met betoncontact (dat gelige spul) om de hechting te verbeteren. Ik denk niet dat ik nog heel vaak ga kijken tussendoor, want ik hou het liever netjes. Dit werkt op mijn zenuwen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik het toch graag gepleisterd wil zien. Je kan dus weer een update verwachten over 4 weken als alles wit is.

De laatste weken stond alles in het teken van de badkamer. Ten eerste was er het ontwerp. Kleuren en materialen kiezen voor deze ruimte is echt niet evident. Er is zo veel mogelijk en even van tegel veranderen doe je niet. Het moest dus iets zijn waar we op kunnen blijven kijken. Gelukkig gingen we met ons eerste idee naar een echte interieurachitecte, want na een evaluatie veranderde het hele kleurenpalet. Van rood ging het naar groen. En van hout ging het naar kurk. Een week later was alles in kannen en kruiken wat de aankoop van tegels en vloer betrof. Alles bovendien met Batibouwkorting!

Om ooit een douche te kunnen nemen zonder een koude tocht in de nek te voelen, moesten we nog hier en daar een stukje gyprocmuur en -plafond plaatsen. Veel gedoe met al die kromme en gedraaide balken. Maar dat ging al bij al voorspoedig. Dus nu zijn we bij de afwerkingsfase van de gyproc: het dichtsmeren en schuren. Als alles goed gaat, dan is dat binnenkort ook klaar. En is het nog wachten op de bezetter om de laatste badkamermuren te pleisteren zodat we aan de vloerophoging kunnen beginnen.

Vandaag was het zover.. de chape! Maar niet zonder de nodige problemen natuurlijk. We hadden de gemeente om een parkeerverbod gevraagd. En deze hadden we gekregen voor 29 februari, maar toen moest de chapper zonodig de datum verzetten naar 2 maart. Ik verwittigde de gemeente ruimschoots op tijd, maar dat mocht niet baten. De verbodsborden die er nog stonden, werden weggehaald op de dag dat wij ze net wilden neerzetten. En de parking stond vol… Help! Paniekaanval, bordjesbouw en een buurtonderzoek later, konden we zelf parkeerbordjes neerzetten en de eigenaars traceren en vragen hun auto te verplaatsen. Geen probleem gelukkig. Oef, want anders had dat ons 250 euro boete gekost aan de aannemer.

Tegen 6u in de ochtend stonden we weer op de Heiststeenweg om onze zegen te geven over de werken. Na een controle van de pas (het niveau) bleek dat de grondbeton niet recht was gegoten. Hierdoor was de PUR dus ook hobbelend en zou onze vloerverwarming hier en daar bedekt zijn door een dikkere laag chape. Pfff… niets aan te doen. Gelukkig zijn het vakmensen en dachten ze er vervolgens ook aan om te checken of onze poort achteraan volgens het huidige peil van de pas open kon. Dat was niet het geval. Na een paar centimeters eraf en erbij te tellen, kwamen we aan gemiddeld zo’n 13cm chape. En die ligt er mooi bij. En ik die dacht dat het best relaxed zou zijn nu we zelf niets moesten doen. Niets was minder waar.

Geen discussie later of moeke vroeger, toen ze jong en vitaal was, sneller, leniger of dunner was. Wij vergelijken later harde cijfers met onze kinderen. En dat je maar even weet dat ik dit samen met Jurr liep toen Jurr net 30 geworden was en ik 26 en een half was. Proficiat aan onszelf, al zeg ik het zelf. Op naar de 10 miles (16km) van Antwerpen op 22 april, dus het wordt nog beter! En met Jurr zijn hebbeding-gps-horloge houden we alles nauwgezet in het oog.

Hier het vervolg van de vorige post. Elke week een beetje meer is ons motto tegenwoordig. Deze week was de week van de vloerverwarming. Volgende week komt de chape erop (mengsel van zand en cement, wat net onder de vloerbedekking zit). En dan is het weer aan ons voor het schuren van de plafonds en verder afwerken van de badkamer. Vloerverwarming dat ziet er dus zo uit:

Hier al enkel fotootjes van de 10 cm PUR die gespoten werd en de mooie bekisting die ik maakte zodat we  in het stalletje later nog een muur rondom rond kunnen zetten (waarop we later eventueel een zoldertje kunnen laten rusten). Hopelijk deze week nog enkele foto’s met vooruitgang (vloerverwarming op de PUR).

Sta ik speciaal op om op tijd spullen naar het containerpark te brengen en dan wat zand en 140 stenen te halen… regent het pijpenstelen. Dan kan je dus amper mortel maken buiten en is het heel moeilijk om alles zo droog mogelijk binnen te krijgen. En dat terwijl de mini-muurtjes die ik wil metsen tegen vrijdag droog moeten zijn :s. Buienradar ziet er wel hoopgevend uit, maar voorlopig is het wachten geblazen.

De laatste weekenden zijn we druk in de weer om alles klaar te hebben voor de PUR-mannen. De elektriciteitssleuven met leidingen erin werden dichtgesmeerd met mortel, alles onder de injectiegaten voor het droog maken van de muren werd met een speciaal goedje besmeerd zodat het vocht er niet door kan, deurhengsels werden omgekeerd ingemetst en er werden betonnetjes gegoten om het laatste zand te laten verdwijnen. We dachten dat we er bijna waren, maar niets was minder waar. Toen de PUR/chape-man een kijkje kwam nemen,
stelde hij voor om geld te besparen. “Ja hoor, doen we!”, riepen Jurr en ik in koor. We zouden 750€ besparen als we de niveauverschillen van de vloer zelf zouden wegwerken door stabilisée (zand met cement) te storten.

Vorige week zaterdag was het dan zover. Jurr heeft 4,25 kubieke meter zand per kruiwagen binnengereden, Joris heeft de helft in de kruiwagen geschept (en toen was hij het beu) en ik heb alles genivelleerd. Op één dag waren we klaar. Yes! Uiteraard ging dat allemaal te vlot. Maandagochtend wil Jurr zijn veter knopen en schiet er iets in zijn rug.

Jurr dus naar de dokter voor een doorverwijzing naar de kinesist. Onze dokter is een zeer bekwame man, die graag een woordje uitleg geeft over wat er juist mis is en waarom. Blijkbaar hebben veel mensen last van een slechte rug. Dat komt volgens de dokter omdat de mens niet gemaakt is om rechtop te lopen. Jurr vertelde levendig hoe de dokter vervolgens voordeed hoe je het best loopt: een beetje voorover gebogen met de armen een beetje naar voor en gebogen. Een beetje zoals een aap… Bij latere observaties van Jurr zijn gedrag, stelde ik vast dat Jurr nu inderdaad zo een beetje loopt: voorover gebogen en af en toe steunend met zijn knokkels op de tafel.

Terug naar de oertijd dan maar?

Binnenkort wordt een rüntgenfoto gemaakt van zijn rug om te kijken of alle wervels wel goed zitten. Tussendoor laat ik de mortelmolen wel draaien als dat nodig is.