Het was even stil op onze webstek. We hebben de drukke verhuizing erop zitten. Direct daarop volgde een intensieve bezoekronde van alle nieuwsgierigen. De eerste week kregen we enkele Belgische nonkels, tantes en vrienden over de vloer, waarna er bijna elk weekend wel iemand uit Nederland van de partij was. Erg leuk! Erg vermoeiend! Zeker gezien we tussen al dat bezoek nog verder werkten aan ontbrekende delen. Zo hadden we het koud tijdens het weekend dat Rosita, Roland en Tom op bezoek waren, gezien er tocht uit het niet-geïsoleerde stalletje kwam. Gelukkig bleef de sneeuw uit en konden we intussen een deur plaatsen. Als we binnenkort nog een deur erbij hebben en we de haard kunnen aansteken, dan mag de sneeuw eindelijk komen. Meer nog, dat zou gezellig zijn! Ook Kerst mag komen. Ik zie al uit naar het plaatsen van onze eerste kerstboom.

De dagelijkse routine is dus aan het weer keren, al hebben we hier en daar een nieuwigheid. Na een overwegend gekende Belgische keuken bij moeder thuis, experimenteren we nu met Jeroen Meus recepten en wokrecepten. Anders eet je vaak hetzelfde blijkt. Jurr vond dat we één keer per week vegetarisch moesten eten, dus dat doen we zo en dat bevalt erg. Wat we van de Wolfslei meenemen, is de gewoonte om elke dag soep te eten en uit Rosita haar keuken nemen we de Surinaamse en Chinese kruiden en de gewoonte om boodschappenlijstjes op te maken per week aan de hand van een weekplanning. Heerlijk om op onszelf te wonen!