De laatste weekenden zijn we druk in de weer om alles klaar te hebben voor de PUR-mannen. De elektriciteitssleuven met leidingen erin werden dichtgesmeerd met mortel, alles onder de injectiegaten voor het droog maken van de muren werd met een speciaal goedje besmeerd zodat het vocht er niet door kan, deurhengsels werden omgekeerd ingemetst en er werden betonnetjes gegoten om het laatste zand te laten verdwijnen. We dachten dat we er bijna waren, maar niets was minder waar. Toen de PUR/chape-man een kijkje kwam nemen,
stelde hij voor om geld te besparen. “Ja hoor, doen we!”, riepen Jurr en ik in koor. We zouden 750€ besparen als we de niveauverschillen van de vloer zelf zouden wegwerken door stabilisée (zand met cement) te storten.

Vorige week zaterdag was het dan zover. Jurr heeft 4,25 kubieke meter zand per kruiwagen binnengereden, Joris heeft de helft in de kruiwagen geschept (en toen was hij het beu) en ik heb alles genivelleerd. Op één dag waren we klaar. Yes! Uiteraard ging dat allemaal te vlot. Maandagochtend wil Jurr zijn veter knopen en schiet er iets in zijn rug.

Jurr dus naar de dokter voor een doorverwijzing naar de kinesist. Onze dokter is een zeer bekwame man, die graag een woordje uitleg geeft over wat er juist mis is en waarom. Blijkbaar hebben veel mensen last van een slechte rug. Dat komt volgens de dokter omdat de mens niet gemaakt is om rechtop te lopen. Jurr vertelde levendig hoe de dokter vervolgens voordeed hoe je het best loopt: een beetje voorover gebogen met de armen een beetje naar voor en gebogen. Een beetje zoals een aap… Bij latere observaties van Jurr zijn gedrag, stelde ik vast dat Jurr nu inderdaad zo een beetje loopt: voorover gebogen en af en toe steunend met zijn knokkels op de tafel.

Terug naar de oertijd dan maar?

Binnenkort wordt een rüntgenfoto gemaakt van zijn rug om te kijken of alle wervels wel goed zitten. Tussendoor laat ik de mortelmolen wel draaien als dat nodig is.

Roal Amundson (een Noor) stelt het volgende: “Avontuur dat is gewoon een kwestie van slecht plannen.” Dat kan ik beamen. Het kappen, breken en knutselen de voorbije 3 jaren waren zeker een avontuur. Sinds vorige week hebben we echter een planning, zodat we in augustus toch zouden kunnen verhuizen. Gedaan met het avontuur en is het verbouwen dan eindelijk begonnen?

Laten we stellen dat de kerstoverdaad zijn tegengewicht heeft gekregen (maal 2 dan zelfs). Een lekkere buikgriep bij Jurr en mij zorgde dat alles in balans bleef. Rosita haar wc heeft het geweten dat Jurr zijn kerstdiner omgekeerd heeft zien voorbij komen. Alles hing vol. Toen Jurr en dag later weer wat beter was, was ik aan de beurt. Al bij al wel lekker om niet bij te komen tijdens die feestdagen, maar op dat moment voelde het toch niet lekker. Volgend jaar liefst dus geen virussen meer onder de kerstboom a.u.b. ;).