Vorig weekend werd België weeral geïnfiltreerd door ‘die buitenlanders’. We hebben ze in vrede ontvangen met de nationale drank waar gretig aan gelurkt werd. Deze keer was er eindelijk ook eens een vrouw bij dat stelletje vrienden, yes! En nog wel eentje die de het nationale nat ook lust (zelfs de ‘speciale’ bieren) én nog kon paardrijden! Dat ben ik niet gewend (mijn toffe schoonzussen niet meegerekend he). Dus ik was blij verrast en kijk al uit naar de volgende bijeenkomst. Het doel en de aanleiding van de trip naar België was Hestival. Een gratis, lokaal festivalletje dat we vorig jaar voor het eerst bezochten met groot succes. Ook dit jaar was het een voltreffer en duurde het feest tot 5u in de ochtend. En ook dit jaar was het weer een zatte en zotte bedoening. Ik vertrok zelf met een groene fiets en kwam thuis met een rode met wat hulp van Feiko (anders was het zonder fiets want die was gepikt). Ik besluit.. volgend jaar weer! En dan zou toch eindelijk die hoop stenen omgevormd moeten zijn tot een huis, dus laten we op de Heiststeenweg afspreken. Hieronder nog enkele herinneringen genomen door Feiko.

Al meer dan een week terroriseert een egel het huishouden van ons kattenhotel hier. In het werkhuis waar de katten gevoerd worden, staat kattenvoer in de droge en natte variant om voor afwisseling te zorgen in het maal van de katten die hier gehuisvest zijn. En het mag dan wel KATTENvoer zijn, egels zijn er ook dol op! Net als vorige jaren krijgen de katten bezoek van één of meerdere egels die de bakjes netjes leegeten voor aan hun winterslaap te beginnen. Altijd leuk om zo’n egel te zien! Maar dit jaar is er wel een heel brutale vlegel op visite. Meneer (of mevrouw) veroorloofde het om zichzelf te bedienen door verpakkingen stuk te rijten, zodat de inhoud over de gehele vloer verspreid kon worden. Dat ruikt ook zo lekker toch?! Tot twee maal toe kon moederlief de boel opruimen, maar de derde keer was er te veel aan. Gevolg: de egel werd getraceerd en per emmer naar het einde van de weide getransporteerd. Gelukkig was het een vrij tamme egel, want snugger was die ook. Hij vond de weg terug naar zijn diner en de volgende dag was hij/zij als vanouds katteneten aan het peuzelen. Tijd voor drastische middelen dan maar, dacht moeders, en ze haalde weer de truc uit met de emmer. Deze keer werd de klant voorbij het dorp op de berg gedropt (zo’n 2 km hier vandaan). Ik ben benieuwd of die beestjes ook een ingebouwde GPS hebben, zoals duiven, en of hij/zij morgen weer voor de deur staat. Dat zou wel lachen zijn! (maar niet voor de opkuisende moeder)

Heb je ooit al eens voor gehad dat je midden in de zomer keelpijn en oorpijn hebt? Neen? Dan hebben we een primeur. Jurr had zondag last en ik voelde mij vandaag beroerd. Het winters gevoel is dus erg dichtbij en dat terwijl de Belgische zomer dit weekend dan toch eindelijk zal doorbreken (volgens de weerman)! Misschien hebben we het ook zelf gezocht. De laatste weekenden was het telkens feest. Van verjaardagen eind juli tot kampeertrips begin augustus, met als kers op de taart vorig weekend een trouwfeest dat doorging tot de vroege uurtjes. Volgend weekend doen we nog even normaal, maar 27 augustus geven we er weer een lap op tijdens Hestival in het naburige dorp. We hebben de inwijding van onze eigen barbecue dan gepland, dus duimen dat het niet gaat regenen.