Vandaag hebben we weer een dagje in ons huis doorgebracht. We hebben onszelf geamuseerd met het maken van sierlijke voetjes om onder de draagbalk voor het zoldertje te plaatsen. Daarna kwamen we nog net tot het verplaatsen van de balken voor de roostering van de verdiepingvloer naar het plafond van de slaapkamers. En toen was de kous alweer af voor de dag en het weekend. Alles begint zoals het eindigt en wel met het verplaatsen van alle gereedschap uit het huis, in de auto, uit de auto, in het schuurtje thuis. En dat om volgende keer alles weer uit te halen en mee te nemen naar het huis. Het is duidelijk. Wij zijn geen moederskindjes die thuis wonen, maar wij zijn nomaden. Wij rijden niet per ezel, maar per Fjord. En wij zijn wachtend op een deur met slot. En wellicht komt daar snel verandering in. Volgende woensdag komen ze -onderverwacht- de ramen al plaatsen. Ik heb niet goed begrepen of de deuren ook al meekomen, maar daar hopen we op. Spannend!

Eind vorige maand en begin deze maand had Jurr het erg druk met zijn werk. Vaak was hij ‘s avonds nog bezig met dit of dat. De tijd die we samen spendeerden was zowat enkel aan het huis of op café met vrienden. Niet zo dramatisch natuurlijk, maar het is toch wel erg onrustig zo. Alle was en plas en dingen voor het huis kwamen op mijn plank terecht. Uiteidelijk kreeg hij het dan wat rustiger op het werk, maar dan was het mijn beurt om hele avonden bezig te zijn. Op het werk wist ik niet goed waar eerst beginnen, dus dan is een extra inspanning ‘s avonds handig om alles nog in de hand te houden. Naast dat werk had ik ook nog een elektriciteitsplan beloofd aan de elektricien, maar dat bleek een stuk meer werk dan gedacht. Het heeft verschillende avonden opgeslorpt. En dan was er nog een tentoonstelling op Erfgoeddag waar ik toegezegd had om aan mee te werken (in de vrije tijd). Dat bleek uiteindelijk helemaal niet handig, aangezien het zonder dat al druk genoeg was. Maar goed, ik heb dus nog wat avonden in het stadsarchief van Leuven doorgebracht en nog wat achter de pc om teksten te typen. Uiteindelijk zal alles op zijn pootjes terechtkomen, mede omdat Jurr ook zijn steentje bijdraagt in ons kleine huishouden (zoals de was). Ze zijn niet altijd gemakkelijk te kregen, de goede mannen, maar ik ben blij dat ik mij er ééntje heb aangeschaft ;). Nu nog zien dat hij blijft.