In je leven moet je toch eens van alles eens geproefd hebben. Het wordt al met de paplepel ingelepeld dat je alles eens moet proeven voordat je zegt dat je het niet lust. Voor menig een spruitjesfiasco, voor anderen een spruitjesontdekking. Voor velen een witloofnachtmerrie, voor anderen een witloofgenot. Hetzelfde geldt voor dingen doen. Je moet iets eerst gedaan hebben om dan te weten dat je het nooit meer moet doen. Zo weet ik dat ik geen zangcarrière moet beginnen, maar dat dansen mij wel ligt. Nu op het culturele gebied hebben we zo nog nooit een opera gezien. Het was toen Jurr op de radio een stukje gehoord had van de opera Figaro en hij zei dat hij dat hij dat wel eens zou willen zien dat ik dacht: dat moeten we nog eens doen. Het plan was dan ook om in maart naar La Finta Gardiniera van Mozart te gaan kijken in De Munt (een prachtige zaal in Brussel). Blijkt nu dat het zo goed als uitverkocht is. Helemaal achteraan waren nog enkele plaatsen voor 10€ beschikbaar, maar dan zie je en hoor je waarschijnlijk de helft niet. Opera is dus meer in trek dan ik gedacht had. En dat terwijl een kaartje toch al snel 44-100€ kost. We wachten dus maar op een volgende klassieker zoals La Traviata, Parsival, Carmen of Figaro om opera eens te proberen. Voorlopig hebben we nog een concert van Carmina Burana op het programma staan om onze hoge cultuur te voeden. En dit weekend houden we ons bezig met de lagere cultuur – wat volkser – van het bier drinken in Antwerpen.

PS. Foto’s van het dak hieronder.

Dit bericht is gepost door Katrien op op 24 February 2011 om 5:46 pm uur en is geplaatst in Uncategorized. Je kunt alle reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achter laten of trackback vanaf je eigen site.