Sinds vorige week weet ik hoe belangrijk een polsgewricht is. Ik sukkel na de verhuizing in Hauwert al met een blessure. Een afgebroken stuk kraakbeen? Een scheurtje ergens? Een ontsteking? De dokter liet zien hoeveel botjes er in dat kleine stukje tussen de pols en hand zitten en waarom het dus onmogelijk voor hem is om exact te voelen wat er scheelt. In ieder geval komt zo’n polsprobleem wel vaker voor bij jonge vrouwen en moet ik alles goed laten rusten, zodat het geen chronisch probleem wordt. De pols is dus lekker vastgezet in een brace/verband waarin een ijzeren lepel zit, zodat ik die pols niet kan draaien of plooien. Ik doe dus zo veel mogelijk met één hand, zoals dit stukje typen. Maar dat valt niet mee! Je hebt zo’n pols echt voor alles nodig. Bv. een potje openen, plooifiets dichtdraaien, typen, deuren openen als je iets vast hebt, etc.

Gelukkig is het niet lang werken meer. Nog een weekje na deze en dan vertrekken Jurr en ik naar de Canarische Eilanden om dat vitamientjes D op te doen. Het zal maar van heel korte duur zijn, maar dat hebben we dan toch gehad! Wat zal dat deugd doen om eens meer dan 300 kilometer van de werf verwijderd te zijn. Zijn jullie al jaloers?

Dit bericht is gepost door Katrien op op 8 December 2010 om 8:02 pm uur en is geplaatst in Uncategorized. Je kunt alle reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achter laten of trackback vanaf je eigen site.