Elke morgen begint met hetzelfde ritueel: opstaan, wassen, aankleden, eten, tanden poetsen en dieren verzorgen. Eerst laat ik de paarden buiten en dan geef ik de konijnen eten. Daarna vertrek ik richting treinstation. Vorige week dinsdag strooide een ontsnapt klein konijn (Dismass) roet in dat ritueel. Na 15 minuten achter het huppelend langoortje te lopen, gaf ze zich eindelijk gewonnen. Resultaat: bijna mijn trein gemist!

Toen ik ‘s avonds thuis kwam, kreeg ik te horen dat het mormel weer uit haar hok was ontsnapt. Argh! Jurr en ik besloten dan maar onze krachten te bundelen om mevrouw weer in haar hok te begeleiden. Jah! Eindelijk was het gelukt! Haar ontsnappingsroute was nog onbekend, maar we dachten dat het poortje wel eens de kink in de kabel kon zijn. Dus Jurr is even bezig met enkele stenen als versperring neer te leggen, hij kijkt op en wat ziet hij: dat kleine konijn weer langs de foute kant van de omheining. Hoe krijgt ze dat voor elkaar in enkele seconden!

De dag erna vertrokken wij naar het buitenland en zou de rest van de familie zich ontfermen over de dieren. Tijdens onze vakantie kregen wij te horen dat de kleine voortvluchtige meerdere keren weer in haar hok werd gestoken en dat ze al die keren weer wonderbaarlijk wist te ontsnappen. Ze hadden haar dan maar Houdini gedoopt. Ook nu huppelt ze vrolijk rond door de tuin, terwijl haar hokgenote veilig achter de draad blijft zitten.

Dit bericht is gepost door Katrien op op 6 May 2009 om 2:36 pm uur en is geplaatst in Uncategorized. Je kunt alle reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achter laten of trackback vanaf je eigen site.