Whiiha, bijna weekend! Nog even en dan vertrekken we richting de Ardennen om ons verlengde weekend door te brengen aan de Lesse (rivier) in een tentje. Met dit heerlijke weer kan dat niet mislukken.

Adios amigos! Wij gaan op vakantie!

Update : Genoten hebben we zeker! Buiten misschien toen we doorweekt waren na een paar watervalletjes met de kayak fout te nemen. Gelukkig scheen de zon en hadden we alle tijd van de wereld om bij een biertje alles te laten opdrogen. Foto’s van onze minivakantie zijn nog niet online te vinden door gebrek aan geïnstalleerde programma’s en zin om die te zoeken. Wachten geblazen dus…

Vorige week kwam ik er achter dat ik geen ziekteverzekering in België had. Blijkbaar krijg ik van mijn werkgever alleen een hospitalisatieverzekering.  Dit dekt enkel ziekenhuisopname en een X aantal behandelingen.

Gisteren dus vlug naar een verzekeringsmaatschappepij gegaan om alles in orde te maken. Gelukkig kan ik mij met terugwerkende kracht verzekeren. En dat komt goed uit, want zaterdag moest ik naar de tandarts voor het vullen van een gaatje.

En dan nu het allerleukste: de totale kosten voor de verzekering, per jaar, zijn 50 euro. Haha! Daar kan je, als Hollander, je twee weken mee verzekeren!

Gisteren zijn wij naar de oom van Katrien, onze architect, gegaan.  Onze tekeningen waren klaar om over te dragen aan de expert. Hopelijk kunnen wij binnen enkele weken de bouwaanvraag indienen.

Ondertussen zijn wij al bezig met het herstellen van de luiken, behang verwijderen en andere opruimklusjes. Nog even en we mogen beginnen aan het echte werk! Slopen!

Update: op verzoek wat foto’s van de huidige situatie toegevoegd.  De nieuwe/gewenste situatie heb ik helaas niet digitaal. Dit zijn iig de tekeningen die Willy zal gebruiken. De stippellijn is de nullijn.. het is opmerkelijk dat de achterkant één meter lager ligt dan de voorkant van het huis!

Elke morgen begint met hetzelfde ritueel: opstaan, wassen, aankleden, eten, tanden poetsen en dieren verzorgen. Eerst laat ik de paarden buiten en dan geef ik de konijnen eten. Daarna vertrek ik richting treinstation. Vorige week dinsdag strooide een ontsnapt klein konijn (Dismass) roet in dat ritueel. Na 15 minuten achter het huppelend langoortje te lopen, gaf ze zich eindelijk gewonnen. Resultaat: bijna mijn trein gemist!

Toen ik ‘s avonds thuis kwam, kreeg ik te horen dat het mormel weer uit haar hok was ontsnapt. Argh! Jurr en ik besloten dan maar onze krachten te bundelen om mevrouw weer in haar hok te begeleiden. Jah! Eindelijk was het gelukt! Haar ontsnappingsroute was nog onbekend, maar we dachten dat het poortje wel eens de kink in de kabel kon zijn. Dus Jurr is even bezig met enkele stenen als versperring neer te leggen, hij kijkt op en wat ziet hij: dat kleine konijn weer langs de foute kant van de omheining. Hoe krijgt ze dat voor elkaar in enkele seconden!

De dag erna vertrokken wij naar het buitenland en zou de rest van de familie zich ontfermen over de dieren. Tijdens onze vakantie kregen wij te horen dat de kleine voortvluchtige meerdere keren weer in haar hok werd gestoken en dat ze al die keren weer wonderbaarlijk wist te ontsnappen. Ze hadden haar dan maar Houdini gedoopt. Ook nu huppelt ze vrolijk rond door de tuin, terwijl haar hokgenote veilig achter de draad blijft zitten.