Langs deze kant van de lijn lijkt het erg kalm en stil, alsof we de hele tijd niets doen en dus niets te vertellen hebben. Maar niets is minder waar! Het is druk, druk, druk, druk. We zijn volop bezig met het opmeten, heropmeten en nog eens opmeten om dan te tekenen, hertekenen en nog eens hertekenen. Met een hoop gevloek ertussen. -zucht- Wat een werk om alles juist op papier, met de moderne technologie: computer, te hebben. Daarbij komen nog eens de ‘onderhandelingen’ met de banken. Daar is ons motto: Wie minst vraagt, meest krijgt! Het is allemaal een vervelende rompslomp. Gelukkig komt dit weekend het leuke werk. Als de tekening van de bestaande toestand klaar is, kunnen we gaan denken en tekenen hoe we het willen hebben!

Geschreven donderdagavond, maar toen ging het posten mis. Bij deze is het dus hersteld.

Sinds maandagavond was ons huis overgenomen door vier Hollandse flikken, zijnde de broer van Jurr en zijn collega’s. Zij waren op verplaatsing in België om de politietoestand hier te bestuderen als een laatste opdracht om hun diploma te halen. Dat was even druk en super gezellig. Voor hen een beetje vakantie en voor ons ook. Hopelijk heeft het Belgische bier hen gesmaakt en halen ze de test die er op volgt met glans. En nu terug naar de rust…

Als historica heb ik een voorliefde voor oude dingen, maar ook Jurr heeft daar wel interesse in. We waren dan ook blij verrast toen we te horen kregen van de dienst Ruimtelijke Ordening dat ons huis gebouwd is in 1899. Dat is wel 110 jaar geleden! Jurr is gaan zoeken naar foto’s van Beerzel in die tijd en hij heeft een paar erg mooie prentkaarten gevonden met het uitzicht op de straat. Als alles goed gaat komen die in onze hal te hangen later. Blijkbaar reed er toen nog een tram door onze straat en tegenover ons huis werd het zand van Beerzelberg gewonnen en verwerkt tot stenen in een steenbakkerij. Leuk om te weten toch?

Gisteren troffen we Perro, onze poes, aan op de hooizolder. De vriend van mijn moeder, Peter, had die dag al opgemerkt dat hij Perro al een tijd niet meer had gezien. Helaas bleek dit een onheilspellende zin te zijn. Perro bleek niet helemaal in orde. Ze was nogal tam en miauwde vreemd. Gelukkig is Peter dierenarts, want de poes bleek erg uitgedroogd te zijn en had waarschijnlijk een vergiftiging opgelopen. Haar toestand was kritiek. Maar ondanks de snelle en goede zorgen van Peter overleefde de lieve poes het niet. Ze is gestorven in de armen van Peter dezelfde dag als we haar vonden. Hopelijk heeft ze lekkere melk in de kattenhemel.