Ik heb mijzelf dit weekend getrakteerd. Niet op een flesje champagne of een lekkere wellnessdag, maar op een fiets. Het was al sinds mijn twaalf jaar geleden dat ik een fiets gekocht had. Toen gebeurde dat met de centen die ik kreeg voor mijn vormsel, nu met mijn eerste halve salaris. Toen ging het om een “grote” fiets, nu om een heel erg kleine. Ik heb namelijk een vouwfiets gekocht.

Ik neem de trein naar het werk, want dat heeft twee grote voordelen. Dat wordt betaald door de baas (en benzine niet) en je kan er lekker een boek lezen. Het enige lastige is dat de trein ‘s avonds net vertrekt als ik gedaan heb met werken en de volgende pas 45 minuten later gaat. Dit zou willen zeggen dat ik ofwel later moet gaan werken, ofwel die ene vroege trein moet halen. Ik heb voor de laatste optie gekozen en daar speelt de vouwfiets een rol in. Wanneer ik de vouwfiets meeneem, moet ik niet telkens 10 minuten verspelen ‘s morgens en ‘s avonds aan het halen/wegzetten van mijn gewone fiets. Het geeft mij net die paar minuten extra om vroeger aan te komen en te vertrekken op mijn werk, zodat ik toch de vroege trein haal. Dat wil ook zeggen dat ik ‘s avonds nog wat van de zon kan genieten, waardoor ik gezond en gemotiveerd blijf op mijn werk.

Tot nu toe is mijn record om de fiets op te plooien of uit te vouwen 23 seconden. Morgen moet ik nog wel eens “oefenen”, want ik wil geen mal figuur slaan als ik voor het eerst de fiets meeneem op de trein.

Dit bericht is gepost door Katrien op op 10 November 2008 om 7:34 pm uur en is geplaatst in Uncategorized. Je kunt alle reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achter laten of trackback vanaf je eigen site.