Genaaid
Telkens als ik een broek koop, is deze te lang. Dat is geen wonder met mijn grootte, maar het is niet zo handig. Elke broek moet ingekort worden en dat vergt tijd. Vroeger wachtte ik tot moederlief de tijd had om die broek korter te maken, maar zelf de naald en draad in handen hebben, leek mij toch slimmer. De laatste jaren ben ik dus in de leer gegaan bij moederlief, die vroeger zelf haar poppenkleedjes maakte. Telkens als ik een broek kocht, deed ik iets: kijken, naaien, knippen, etc. Drie broeken geleden vond ik dat het tijd was om het zelf eens te proberen. Het was geen dure broek en dan durf je al wat meer. Helaas bleek ik nog niet volleerd te zijn. Bij het knippen ging het mis, waardoor moederlief moest tussenkomen en het gat in mijn broek moest herstellen. De laatste twee broeken werden wel met succes ingekort. Vandaag heb ik zelfs zonder moeder in de buurt de naaimachine gebruikt om de zoom te verstevigen! Ik kan dus met een gerust geweten het huis uit en broeken blijven kopen. Moest het toch mis gaan, dan is moederlief hopelijk niet te ver uit de buurt.
10 October 2008 om 9:16 am
way to go kat! 🙂
10 October 2008 om 9:32 am
Mijn broek moet ook nog korter gemaakt worden… wanneer heb je tijd? 😉
10 October 2008 om 9:51 am
Kijk, dat zijn nuttige dingen om te weten.
10 October 2008 om 9:59 am
Idd fijn om te weten. Heb net een broek opgehaald bij de kledingmaker die een naadje heeft gemaakt.
10 October 2008 om 1:12 pm
En strijken, kan je dat al? Dat kan op je werk nog van pas komen (voor de archiefstukken dan) :-).
10 October 2008 om 6:19 pm
@ Marijn: Strijken kan ik, maar soms doe ik alsof ik het niet kan zodat Jurr zijn eigen hemden strijkt.