Vanavond ben ik er achter gekomen dat er drie categoriën fietsenkopers bestaan, namelijk:
1. de er-zit-roest-op zeikerd; Dit zijn mensen die de goedkoopste fiets uitzoeken, bijvoorbeeld een kinderfiets van €7,50, en over alles beginnen te zeuren. Er zit roest op, de lak is beschadigd, de banden zijn versleten. *duh* Die fiets kost niet voor niks zo weinig!
2. de technische koper; Dit zijn mensen die verstand hebben van fietsen, so don’t fool them! Opvallend is dat zij als allereerste in de remmen beginnen te knijpen en al rem knijpend de fiets verder inspecteren. Vervolgens valt hen op dat de fietsbel en eventuele verlichting ontbreekt. Deze grondige controle is voldoende om de aankoopovereenkomst wel of niet aan te gaan.
3. de die-wil-ik koper; Deze mensen lopen één keer langs alle fietsen. Wijzen vervolgens een fiets aan en willen die kopen. De fiets controleren is niet nodig, garantie is marketing onzin en een testritje maken belachelijk. Betalen en weg wezen is hun motto.
Alle drie de kopers kwamen vanavond langs. Nummer drie heeft een fiets gekocht. Heerlijk! Waren alle kopers maar zo!